Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας

ΓΝΩΡΙΜΙΑ  ΜΕ ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

by Αρχαίων Τόπος

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, από τα σημαντικότερα της Ελλάδας, παρουσιάζει τη μακραίωνη ιστορική εξέλιξη ενός από τα πιο σημαντικά ιερά της αρχαιότητας, που ήταν αφιερωμένο στον Δία, και αποτέλεσε την κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Περιλαμβάνει τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων από τις ανασκαφές στο χώρο της Άλτεως, που χρονολογούνται από τα προϊστορικά έως και τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Από το σύνολο των εκθεμάτων, που είναι ανεκτίμητης αξίας, πιο σημαντική είναι η έκθεση των γλυπτών, για την οποία είναι κυρίως γνωστό το μουσείο, καθώς και η συλλογή χάλκινων αντικειμένων, που είναι η πλουσιότερη στον κόσμο και απαρτίζεται από όπλα, ειδώλια και άλλα αντικείμενα, ενώ ιδιαίτερα σημαντικά είναι και τα ευρήματα της μεγάλης πηλοπλαστικής.

Το κτιριακό συγκρότημα του Μουσείου αποτελείται από εκθεσιακούς, βοηθητικούς και αποθηκευτικούς χώρους. Ο εκθεσιακός χώρος περιλαμβάνει τον προθάλαμο και δώδεκα αίθουσες, που όλες φιλοξενούν τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων, που προέρχονται από την Άλτι. Οι βοηθητικοί-λειτουργικοί χώροι για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών (αναψυκτήριο, χώροι υγιεινής κ.ά.) βρίσκονται στην ανατολική πτέρυγα του Μουσείου, ενώ το πωλητήριο λειτουργεί σε ξεχωριστό οικοδόμημα, ανάμεσα στο μουσείο και στον αρχαιολογικό χώρο. Το Μουσείο διαθέτει αποθηκευτικούς χώρους, που καταλαμβάνουν τμήμα της ανατολικής πτέρυγας και του υπογείου, καθώς και εργαστήρια συντήρησης πήλινων, χάλκινων, λίθινων αντικειμένων, ψηφιδωτών και μικροευρημάτων. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας, που εποπτεύεται από τη Ζ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, ο οποίος, ιδίως μετά την αναμόρφωσή του το 2004, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, φιλοδοξεί να παρουσιάσει στον επισκέπτη τη μακραίωνη ιστορία του ιερού, σύμφωνα με τις νέες μουσειολογικές αντιλήψεις.

Ιστορικό

Wilhelm Dorpfeld

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, γνωστό και ως Νέο Μουσείο, για να διαχωρίζεται από το παλαιότερο, οικοδομήθηκε την περίοδο 1966-1975 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού. Μέχρι τότε λειτουργούσε το Παλαιό Μουσείο, που λεγόταν «Σύγγρειον», αναγέρθηκε με δωρεά του εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού. Το μουσείο αυτό είχε κτιστεί το 1885, σε νεοκλασικό ρυθμό, στο λόφο δυτικά της Άλτεως, αλλά είχε παρουσιάσει αρκετές φθορές λόγω των μεγάλων σεισμών, που κατά καιρούς έπληξαν την περιοχή. 

Εκτός από αυτό, ο μεγάλος αριθμός νέων ευρημάτων από τις συνεχιζόμενες ανασκαφές του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, επέβαλε την ίδρυση ενός μεγαλύτερου μουσείου στην Ολυμπία. Η πρωτοποριακή για την εποχή της έκθεση στο Νέο Μουσείο έγινε από τον τότε Έφορο Αρχαιοτήτων Νικόλαο Γιαλούρη, την Ισμήνη Τριάντη, τον αείμνηστο Στ. Τριάντη, γλύπτη και συντηρητή, και τους συνεργάτες τους. Τα αντικείμενα μεταφέρονταν σταδιακά από το Παλαιό Μουσείο και τα εγκαίνια της έκθεσης έγιναν το 1982, από την τότε Υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη. Μόνο η έκθεση του αγάλματος της Νίκης του Παιωνίου πραγματοποιήθηκε αργότερα, το 1994.

Τριάντα χρόνια αργότερα, και λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004, κρίθηκε απαραίτητο να εκτεθούν με νέο τρόπο τα ευρήματα της Ολυμπίας, κυρίως τα χάλκινα αντικείμενα και η συλλογή των ρωμαϊκών γλυπτών. Το Σεπτέμβριο του 2003 τα αρχαία της έκθεσης απομακρύνθηκαν για να υλοποιηθούν οι εργασίες επανέκθεσης, στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιήθηκε μεγάλο πρόγραμμα επισκευών κι επεκτάσεων στο κτίριο, στους εκθεσιακούς, βοηθητικούς και αποθηκευτικούς χώρους. Το μουσείο παρέμεινε κλειστό για ενάμισι χρόνο και στις 24 Μαρτίου 2004 έγιναν τα εγκαίνια της νέας έκθεσης, που σε γενικές γραμμές ακολούθησε τη φιλοσοφία και τις αρχές της προηγούμενης. Αναμορφώθηκαν η προϊστορική συλλογή, η συλλογή χάλκινων και η συλλογή της μεγάλης πηλοπλαστικής, ενώ δημιουργήθηκε μια νέα αίθουσα για το εργαστήριο του Φειδία.

Διευρύνθηκε η αίθουσα του Ερμή, προκειμένου να «αναπνεύσει» το άγαλμα, που εκτίθεται με νέα πρωτοποριακή αντισεισμική προστασία, εκτέθηκαν με νέο τρόπο τα ελληνιστικά ευρήματα, καθώς και η συλλογή ρωμαϊκών αγαλμάτων, ενώ στην τελευταία αίθουσα του μουσείου, όπου στην παλαιότερη έκθεση βρισκόταν η συλλογή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου νέα έκθεση με ευρήματα που αφορούν στο τέλος της ζωής αυτού του αρχαιολογικού χώρου. Η παλιά χαλκοθήκη (αποθήκη), στην ανατολική πτέρυγα, διαμορφώθηκε σε αναψυκτήριο, και στα παλιά γραφεία της Ζ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, που ήταν επίσης στην ανατολική πτέρυγα, έγιναν επισκευές και διαμορφώσεις για να μεταφερθεί εκεί η χαλκοθήκη. Σε όλες τις αίθουσες τοποθετήθηκαν νέες μοντέρνες προθήκες με νέο τεχνητό φωτισμό και το μουσείο εφοδιάσθηκε με σύστημα κλιματισμού-εξαερισμού. Διαμορφώσεις πραγματοποιήθηκαν και στον περιβάλλοντα του μουσείου χώρο και το πωλητήριο μεταφέρθηκε σε ειδικά διαμορφωμένο κτίριο μεταξύ του μουσείου και του αρχαιολογικού χώρου.

Μόνιμη έκθεση

Μέσα από την πληθώρα των ευρημάτων, που παρουσιάζονται στη μόνιμη έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Ολυμπίας, ο επισκέπτης παρακολουθεί τη χρονολογική εξέλιξη και την ιστορία της Ολυμπίας, από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού έως και τον 6ο-7ο αιώνα μ.Χ. Εξέχουσα θέση κατέχει ο γλυπτός διάκοσμος του ναού του Δία, τα αετώματα και οι μετόπες, που αποτελούν τα σημαντικότερα δείγματα αυστηρού ρυθμού στην ελληνική τέχνη. Από τα πλέον σημαντικά εκθέματα είναι η Νίκη του Παιωνίου, καθώς και ο Ερμής του Πραξιτέλη. Στο μουσείο φιλοξενείται η πλουσιότερη συλλογή χάλκινων αντικειμένων στον κόσμο.

Η έκθεση, που πρόσφατα αναμορφώθηκε, είναι χρονολογικά δομημένη και καταλαμβάνει τις δώδεκα αίθουσες του εκθεσιακού χώρου. Σκοπός της είναι η καλύτερη προβολή των εκθεμάτων, η πληρέστερη πληροφόρηση με απλό και ταυτόχρονα επιστημονικό τρόπο, αλλά και η καλύτερη παροχή υπηρεσιών στον επισκέπτη, σύμφωνα με τις αρχές της σύγχρονης μουσειολογίας. Παρέχει πλήρη εικόνα της ιστορικής εξέλιξης του ιερού αλλά και της λαμπρής πορείας της αρχαίας ελληνικής τέχνης και προσφέρει πλήρη ενημέρωση για τα εκθέματα με τη βοήθεια του πλούσιου εποπτικού υλικού, όπως κείμενα, σχέδια, χάρτες, φωτογραφίες, αναπαραστάσεις και προπλάσματα μνημείων.

Ενότητες της έκθεσης

Οι προϊστορικοί χρόνοι στην Ολυμπία (αίθουσα 1)

Η εισαγωγή στην ιστορία της Ολυμπίας γίνεται στην πρώτη αίθουσα, όπου εκτίθενται ευρήματα της προϊστορικής εποχής. Πρόκειται για κεραμικά και λίθινα εργαλεία, κυρίως της Πρωτοελλαδικής ΙΙ και ΙΙΙ περιόδου (2700-2000 π.Χ.) και για τη διεξοδική παρουσίαση του τύμβου του Πελοπίου, του οποίου το πρόπλασμα εκτίθεται στο κέντρο της αίθουσας. Η συνέχιση κατοίκησης του χώρου προβάλλεται μέσα από τα ευρήματα της μυκηναϊκής εποχής (1600-1100 π.Χ.), πήλινα, λίθινα, χάλκινα αντικείμενα και κοσμήματα, προερχόμενα από θαλαμωτούς τάφους που αποκαλύφθηκαν στην περιοχή του μουσείου.

Γεωμετρική-αρχαϊκή εποχή (αίθουσα 2)

Η ενότητα περιλαμβάνει την πλούσια συλλογή από χάλκινα αντικείμενα των γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων, που ήταν αναθήματα στο ναό του Δία και αποτελούν μέρος μόνο της πολυπληθούς συλλογής του Μουσείου, που είναι η πλουσιότερη στον κόσμο. Ειδώλια ανθρώπων και ζώων, χάλκινα σφυρήλατα ελάσματα, λέβητες και τρίποδες, άλλα σκεύη και εξαρτήματα, γρύπες και σειρήνες, μοναδικά έργα κοροπλαστικής, είναι τα αντικείμενα εκείνα που δηλώνουν τη μεγαλειώδη πορεία της Ολυμπίας την περίοδο αυτή.

Ξεχωριστή θέση κατέχει ο αμυντικός και επιθετικός οπλισμός, κράνη, κνημίδες, επισήματα ασπίδων και περίτεχνοι θώρακες, που είχαν αφιερωθεί στο Δία. Εκτίθεται, ακόμη, το πήλινο ακρωτήριο του Ηραίου, ενώ το λίθινο αρχαϊκό κεφάλι της Ήρας εισάγει τον επισκέπτη στη μεγάλη πλαστική.

Ύστερη αρχαϊκή εποχή και αρχιτεκτονική πλαστική (αίθουσα 3)

Εκτίθενται κεραμική, χάλκινα κοσμήματα και σκεύη, καθώς και ορισμένα από τα πιο αξιόλογα αρχιτεκτονικά μέλη διαφόρων μνημείων, που φέρουν γραπτή διακόσμηση. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν το αέτωμα του θησαυρού των Μεγαρέων, το γείσο του θησαυρού των Γελώων και ένας λέοντας-υδρορροή.

Αυστηρός ρυθμός (αίθουσα 4)

Εντυπωσιακά είναι τα έργα της μεγάλης πηλοπλαστικής, που παρουσιάζονται σε αυτή την ενότητα, με σημαντικότερο το σύμπλεγμα Δία-Γανυμήδη. Εκτίθενται, ακόμη, ένας πολιορκητικός κριός, το κράνος του Μιλτιάδη και δύο κράνη του Ιέρωνα.

Γλυπτός διάκοσμος του ναού του Δία (αίθουσα 5)

Στη μεγάλη κεντρική αίθουσα εκτίθενται οι μοναδικές μαρμάρινες αετωματικές συνθέσεις και οι μετόπες από το ναό του Δία, τα πλέον αντιπροσωπευτικά δείγματα αυστηρού ρυθμού, που αποτελούν τη πιο σημαντική εκθεσιακή ενότητα του μουσείου.

Ανατολικό αέτωμα

Δυτικό αέτωμα

Νίκη του Παιωνίου (αίθουσα 6)
Στη μικρή αίθουσα δεσπόζει το άγαλμα της Νίκης, δημιούργημα του γλύπτη Παιωνίου, από τα πιο λαμπρά έργα της κλασικής περιόδου.

Ο Φειδίας και το εργαστήριό του (αίθουσα 7)

Μία αίθουσα είναι αφιερωμένη στο γλύπτη Φειδία και στην κατασκευή του περίφημου έργου του, του χρυσελεφάντινου αγάλματος του Δία, ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Εκτίθενται μήτρες, εργαλεία, κεραμική, το περίφημο κύπελλο του Φειδία, ζωγραφική αναπαράσταση του αγάλματος, το πρόπλασμα του εργαστηρίου και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στο χώρο του εργαστηρίου.

Ερμής του Πραξιτέλη (αίθουσα 8)

Το εντυπωσιακό άγαλμα του Ερμή, έργο του γλύπτη Πραξιτέλη, είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος της τέχνης στο τέλος του 4ου αιώνα π.Χ. Εκτίθεται στο κέντρο της αίθουσας και προστατεύεται με πρωτοποριακό αντισεισμικό σύστημα που έχει τοποθετηθεί στη βάση του.

Ύστερη κλασική και ελληνιστική εποχή (αίθουσα 9)

Παρουσιάζονται ευρήματα των υστεροκλασικών και ελληνιστικών χρόνων από την Ολυμπία, όπως κεραμικά, γλυπτά και αρχιτεκτονικά μέλη.

Ρωμαϊκά γλυπτά (αίθουσες 10-11)
Εκτίθεται η ιδιαίτερα πλούσια συλλογή των γλυπτών της ρωμαϊκής εποχής. Εξέχουσα θέση κατέχουν τα αγάλματα από το Νυμφαίο του Ηρώδη του Αττικού, που έχουν τοποθετηθεί στον καμπύλο τοίχο της αίθουσας 10, έτσι ώστε να προσεγγίζουν την αρχική τους θέση στο μνημείο.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ιερού (αίθουσα 12)
Η παρουσίαση της ιστορίας του ιερού ολοκληρώνεται με τα εκθέματα της τελευταίας αίθουσας, που αντιπροσωπεύουν τους τελευταίους αιώνες κατοίκησης στην περιοχή από το 2ο αιώνα μ.Χ. έως τον 6ο-7ο αιώνα μ.Χ., οπότε και εγκαταλείφθηκε ο χώρος. Πρόκειται για πήλινα, χάλκινα, σιδερένια και γυάλινα ευρήματα κάθε είδους.

Σελίδες Ιστορίας και Επιστήμης

~~~~~~~~~~~~~~

https://theancientwebgreece.wordpress.com/2017/10/10/%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%AF%CE%B1%CF%82/

«Ο πόλεμος» για την επιστροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων, που έκλεψε ο Έλγιν ανάμεσα σε Independent και την εφημερίδα «The Times». Γιατί διαφωνούν οι εφημερίδες και ποια είναι τα επιχειρήματά τους..

  Δημοσιεύματα του Ξένου Τύπου  

Με διαφορά λίγων ημερών ξέσπασε κόντρα ανάμεσα σε δύο βρετανικές εφημερίδες για τα Ελγίνεια Μάρμαρα και την επιστροφή τους στον Παρθενώνα. Την παραμονή τους στο Βρετανικό Μουσείο και τη δυνατότητα έκθεσης τους σε πολύ περισσότερο κόσμο υποστήριξε η «Ιndependent». Αντιθέτως την επιστροφή τους στην Ελλάδα στήριξε η εφημερίδα «Τhe Times». 

Η διαφοροποίηση των δύο εφημερίδων για τα μάρμαρα του Παρθενώνα έχει παρελθόν. Το 2013 οι Times είχαν ξαναστηρίξει την επιστροφή των μαρμάρων, ενώ πέρυσι η Independent δημοσίευε άρθρο για επιστροφή των Μαρμάρων με αντάλλαγμα, κάτι που διαψεύσθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού. «Tα μάρμαρα του Παρθενώνα ανήκουν στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά» 

Tα Ελγίνεια Μάρμαρα είναι κάτι περισσότερο από κομμάτι της ελληνικής κληρονομιάς. Αποτελούν παγκόσμια σύμβολα των ανθρωπίνων δυνατοτήτων, ισχυρίζεται άρθρο της βρετανικής εφημερίδας «Independent». Σε άρθρο του ο ιστορικός τέχνης Kevin Childs υποστηρίζει ότι τα μάρμαρα του Παρθενώνα έχουν εμπνεύσει τόσους, ανάμεσα σε αυτούς και τον Ροντέν, του γλύπτη που αποθεώνει έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο αυτές τις μέρες. 

Ο Ροντέν είδε τα μάρμαρα του Παρθενώνα το 1881. «Εδώ ήταν μπροστά του, κακοποιημένα, σπασμένα, αλλά λαμπερά με τις φυσικές λεπτομέρειες τους και την απίθανη ομορφιά τους», περιγράφει ο γλύπτης. Το άρθρο υποστηρίζει την άποψη ότι τα μάρμαρα του Παρθενώνα ανήκουν σε όλους, καθώς από τη στιγμή που εκτέθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο, αποκαλύφθηκαν μπροστά στα μάτια χιλιάδων ανθρώπων. Έδωσαν δηλαδή τη δυνατότητα σε όσους δεν δεν επισκέφθηκαν ποτέ την Ελλάδα, να τα δουν και να τα εκτιμήσουν. «Τα γλυπτά δε μπορούν να επιστραφούν στον Παρθενώνα» 

Ο συντάκτης του άρθρου αναγνωρίζει τη σημασία των Μαρμάρων. «Τα γλυπτά και οι άλλες φιγούρες από το αέτωμα του Παρθενώνα στην Αθήνα που απεστάλησαν στην Αγγλία πριν από 200 χρόνια από τον κόμη του Έλγιν, ήταν μια αποκάλυψη για την ομορφιά του μαρμάρου σε καλλιτέχνες του 19ου αιώνα οι οποίοι συνήθιζαν να εκθειάζουν τις αρετές των ρωμαϊκών αντιγραφέων έναντι των πρωτότυπων ελληνικών δημιουργών». 

Ωστόσο, εναντιώνεται σε οποιαδήποτε προσπάθεια επιστροφής των Μαρμάρων στον Παρθενώνα. «Είναι ξεκάθαρο, χωρίς τη φύλαξη των επιμελητών και των διαχειριστών του μουσείου τους τελευταίους δύο αιώνες, αυτή η έκθεση και άλλες σαν αυτή δεν θα ήταν εφικτές. Αναμφισβήτητα, δεν θα ήταν εφικτή αν τα γλυπτά είχαν επιστραφεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Τα γλυπτά δεν μπορούν ποτέ να επιστραφούν στον Παρθενώνα, μόνο σε ένα κοντινό μουσείο, οπότε γιατί να μην τα κρατήσουν εδώ όπου μπορούν να τα βλέπουν όπως και να έχουν περισσότεροι επισκέπτες;» «Η κλοπή αρχαιοτήτων ενός έθνους σημαίνει ότι ληστεύεις το λαό του από την ιστορία» 

Η εφημερίδα » The Times» του Λονδίνου φαίνεται να έχει αντίθετη άποψη. Σε άρθρο της σημειώνει ότι «πολλές χώρες συμπάσχουν με το ελληνικό αίτημα για την επιστροφή των Ελγινείων μαρμάρων». Η κλοπή αρχαιοτήτων ενός έθνους σημαίνει ότι ληστεύεις το λαό του από την ιστορία, την κληρονομιά και την ταυτότητά του, τονίζει. «Τα μουσεία σε όλο τον κόσμο είναι τώρα υπό πίεση να επιστρέψουν τα έργα τέχνης, ακόμη και τα νομίμως αποκτηθέντα, στη χώρα προέλευσής τους», γράφουν οι Times. 

H βρετανική εφημερίδα σημειώνει ότι οι περισσότερες χώρες έχουν πλέον αυστηρούς νόμους που ρυθμίζουν την πώληση ή την εξαγωγή αρχαιοτήτων και οι αστυνομικές δυνάμεις συνεργάζονται στενά για την ανίχνευση κλεμμένων αντικειμένων. Αλλά καθώς οι αρχαιότητες πωλούνται σε αστρονομικές τιμές στη μαύρη αγορά, οι διεθνείς κλέφτες έργων τέχνης βρίσκουν ακόμα πιο εξελιγμένους τρόπους για να αποκρύψουν την προέλευση των λεηλατημένων θησαυρών και να χτυπήσουν υψηλές τιμές στους οίκους δημοπρασιών»... 

________

*από το: http://www.mixanitouxronou.gr/quot-o-polemos-quot-gia-tin-epistrofi-ton-ellinikon-archaiotiton-poy-eklepse-o-elgin-anamesa-se-independent-kai-tin-efimerida-quot-the-times-quot-giati-diafonoyn-oi-efimerides-kai-poia-einai-ta-epiche/

Σπουδαία ανακάλυψη στην Ακρόπολη. Βρέθηκε μαρμάρινο κυνηγετικό σκυλί από το 520 π.Χ. κοντά στον Παρθενώνα..

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ

Αρχαιολόγοι βρήκαν νοτίως του Παρθενώνα σχεδόν ακέραιο το μαρμάρινο γλυπτό που απεικόνιζε ένα σκυλί σε φυσικό μέγεθος. Χρονολογείται από το 520 π.Χ., κατασκευάστηκε από μάρμαρο Πάρου και πλαισίωνε πιθανώς την είσοδο του ιερού της Αρτέμιδος Βραυρωνίας στην Ακρόπολη. 

Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του το Μουσείο Ακρόπολης: «Το ζώο βρίσκεται σε ακραία ένταση έτοιμο για το άλμα της επίθεσης, καθώς όπως φαίνεται έχει εντοπίσει τα ίχνη του θηράματός του. Η παρουσία του στο ιερό της Αθηνάς ξενίζει, αφού δεν επιτρεπόταν εκεί η παρουσία σκυλιών. Αντίθετα είναι αναμενόμενο για τη θεά του κυνηγιού την ‘Αρτεμη που είχε ένα μικρό δικό της ιερό κοντά στον Παρθενώνα.

 Οι αρχαίοι, ήδη από τα χρόνια του Ομήρου, εκτιμούσαν ιδιαίτερα τα κυνηγετικά σκυλιά, από τα οποία διακρίνονταν για τη δύναμη, την οξυδέρκεια και την ταχύτητά τους, τα λακωνικά και τα κρητικά». 

Το κυνηγετικό σκυλί της Ακρόπολης / Μουσείο Ακρόπολης, γύρω στο 520 π.Χ. (Ακρ. 143) 

Το Μουσείο προσκαλεί μικρούς και μεγάλους να ανακαλύψουν τη στενή σχέση ανθρώπων και ζώων στην αρχαιότητα, μέσα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Καλοκαίρι παρέα με τα ζώα του Μουσείου» που θα πραγματοποιήσει από την Τρίτη 26 Ιουνίου έως την Πέμπτη 19 Ιουλίου. Με τη βοήθεια των αρχαιολόγων-φροντιστών, οι ενδιαφερόμενοι θα περιηγηθούν στις αίθουσες των κλιτύων της Ακρόπολης και της αρχαϊκής συλλογής για να ανακαλύψουν μέσα από τα εκθέματα του μουσείου αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα σχέση. Το οικογενειακό πρόγραμμα ολοκληρώνεται με την αποτύπωση των δικών τους δημιουργιών σε καμβά και πηλό.

Το πρόγραμμα:
Για παιδιά 4-6 ετών. Ημέρες και ώρες: κάθε Τρίτη στις 11 πμ. (ημερομηνίες: 26/6, 3/7, 10/7, 17/7)
κάθε Πέμπτη στις 11πμ. (ημερομηνίες: 28/6, 5/7, 12/7, 19/7) Για παιδιά 7-12 ετών.

Ημέρες και ώρες: κάθε Τετάρτη στις 11 πμ. (ημερομηνίες: 27/6, 4/7, 11/7, 18/7) κάθε Πέμπτη στη 1 μμ. (ημερομηνίες: 28/6, 5/7, 12/7, 19/7)
Διάρκεια: 60 λεπτά. Κρατήσεις: 30 λεπτά πριν την έναρξη κάθε προγράμματος στο Γραφείο Πληροφοριών.
Λόγω περιορισμένου αριθμού συμμετοχών (έως 20 παιδιά με 1 συνοδό για κάθε παιδί), τηρείται σειρά προτεραιότητας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η έκδοση εισιτηρίου γενικής εισόδου (5 ευρώ) για τους γονείς / συνοδούς....

*από το: http://www.mixanitouxronou.gr/spoydaia-anakalypsi-stin-akropoli-vrethike-marmarino-kynigetiko-skyli-apo-to-520-p-ch-konta-ston-parthenona/

Επίσκεψη στον Αρχαίο Ραμνούντα, στο Γραμματικό

Kostas Boutsikos

ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ

Από την χθεσινή επίσκεψη στον Αρχαίο Ραμνούντα, στο Γραμματικό, του Δήμου Μαραθώνα. Ο Ραμνούς η Ραμνούντας, ήταν αρχαίος οικισμός-πόλη, του δήμου Αιαντίδος (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της Αρχαίας Αθήνας) .Στον Ραμνούντα υπήρχε λατρευτικός χώρος της θεάς Νεμέσεως, ο σημαντικότερος λατρευτικός χώρος της θεάς στην αρχαία Ελλάδα. Ελάχιστα γνωρίζουμε για τη Νέμεσι, αυτή την αρχαιότατη θεότητα, που προσδιορίζεται άλλοτε ως Ιχναίη, άλλοτε ως Αδράστεια ή Ραμνουσία. Ονομαζόταν Ραμνουσία, εξαιτίας του αγάλματος και του ναού της στον Ραμνούντα.

 Η ονομασία της περιοχής προήλθε από κάποιον θάμνο που φύεται εκεί, μέχρι και σήμερα, τον Ράμνο!!! Ο επισκέπτης μπορεί να διαπιστώσει τη δομή λειτουργίας ενός αττικού δήμου. 

Ευχαριστουμε την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής, κ. Pelly Fotiadi, τις αρχαιολόγους, που μας ξενάγησαν με πολύ μεράκι και τον βιολόγο κ.Ευάγγελο Μπαλιούση, που μας “ξενάγησε” στην τοπική χλωρίδα με πλήρεις λεπτομέρειες!!! 

Αξίζει να επισκεφθεί κανείς τον χώρο και καλό είναι να προσπαθούμε, για την αύξηση της επισκεψιμότητας του, με ότι αυτό συνεπάγεται……

Οίκος δημοπρασίας πηγαίνει στα δικαστήρια την Ελλάδα για αρχαιοελληνικό ειδώλιο αλόγου

Η απόλυτη πρόκληση

Κάποιος το έκλεψε και το μετέφερε δίχως άδεια εκτός Ελλάδας. Πολλά χρόνια μετά, το αρχαιοελληνικό χάλκινο ειδώλιο αλόγου βρέθηκε στη λίστα του οίκου δημοπρασιών Sotheby’s. Το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού εντόπισε το αρχαίο ειδώλιο και έσπευσε να το διεκδικήσει. Ο ξένος οίκος δημοπρασίας, σε μία κίνηση απόλυτης πρόκλησης, κατέφυγε στα δικαστήρια εναντίον του ελληνικού κράτους, προκειμένου να «αποσαφηνίσει τα δικαιώματα των νόμιμων ιδιοκτητών», όπως αναφέρει το σχετικό αποκαλυπτικό δημοσίευμα των Financial Times.

Η αγωγή κατατέθηκε σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης την Τρίτη, από τον Sotheby’s και τους κατόχους του ειδωλίου, την οικογένεια των εκλιπόντων συλλεκτών Howard και Saretta Barnet, οι οποίοι αγόρασαν το χάλκινο άλογο το 1973. Πιστεύεται ότι είναι η πρώτη φορά που ο οίκος δημοπρασιών καταθέτει αγωγή εναντίον μιας κυβέρνησης.

Το ειδώλιο, ύψους 14 εκατοστών, κορινθιακού τύπου, χρονολογείται στον 8ο αιώνα π.Χ. Η αξία του είχε εκτιμηθεί μεταξύ 150.000 και 250.000 δολαρίων και επρόκειτο να δημοπρατηθεί από τον Sotheby’s στη Νέα Υόρκη, στις 14 Μαΐου, μαζί με άλλα αντικείμενα από τη συλλογή των Barnet. Ήταν μάλιστα ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της δημοπρασίας.

Σημειώνεται πως είχε ταυτιστεί από τον αρχαιολόγο και ερευνητή διεθνών αρχαιοκαπηλικών κυκλωμάτων στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, δρ. Χρήστο Τσιρογιάννη, στο κατασχεμένο αρχείο του εμπόρου αρχαιοτήτων Ρόμπερτ Σάιμς -ο οποίος έχει κατηγορηθεί ως οργανωτής ενός μεγάλου κυκλώματος αρχαιοκαπηλίας.

Οι Financial Times αναφέρουν ότι μία ημέρα πριν από τη δημοπρασία, το υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, με επιστολή του στον δημοπράτη, απαίτησε την απόσυρση του ειδωλίου και ζήτησε την επιστροφή του στην Ελλάδα.

Στη σχετική επιστολή το υπουργείο σημειώνει πως δεν υπάρχει τίποτα στα αρχεία του που να δείχνει πως το αντικείμενο «βγήκε νόμιμα από τη χώρα» και επιφυλάσσεται «του δικαιώματος να λάβει τα απαραίτητα νομικά μέτρα» για τον επαναπατρισμό του.

Ο Sotheby’s απέρριψε τις ελληνικές αξιώσεις, υποδεικνύοντας ότι το άλογο είχε πωληθεί το 1967 σε δημοπρασία της Ελβετίας, πριν περάσει στα χέρια του Σάιμς και στη συνέχεια στη συλλογή των Barnets. Πάντως, ο οίκος απέσυρε την τελευταία στιγμή το ειδώλιο από τη δημοπρασία του Μαΐου, καθώς η διεκδίκησή του από την Ελλάδα έβλαπτε την εμπορική αξία του.

Υποστηρίζοντας ότι το ελληνικό υπουργείο δεν είχε δικαίωμα να παρέμβει στην πώληση και δεν μπορούσε να παρέχει πληροφορίες σχετικά με το πότε ή από ποιον είχε κλαπεί ή απομακρυνθεί από τη χώρα, ο Sotheby’s τονίζει ότι ζητά από το δικαστήριο «να διευκρινίσει τα δικαιώματα των νόμιμων ιδιοκτητών αρχαίων έργων τέχνης και να προστατεύσει τους πελάτες έναντι αβάσιμων αξιώσεων». Είναι εξαιρετικά αντισυμβατικό για τους οίκους δημοπρασιών να μεταφέρουν τέτοιες διαμάχες στα δικαστήρια.

Σε άλλες περιπτώσεις αμφισβητούμενης προέλευσης, οι ιδιοκτήτες και οι οίκοι συνήθως αποσύρουν από δημοπρασίες τέτοιου είδους αρχαιότητες, καθώς δεν μπορούν να τις πωλήσουν, και διαπραγματεύονται πίσω από κλειστές πόρτες με τη χώρα που τις διεκδικεί, προκειμένου να πωλήσουν σε αυτή το σχετικό αντικείμενο.

Το ιστορικό προέλευσης αρχαίων αντικειμένων συχνά εμφανίζεται προβληματικό. Πάντως, ένας βασικός κανόνας που ακολουθείται από εμπόρους, δημοπράτες και μουσεία, είναι πως πρέπει να εγείρει ερωτήματα κάθε περίπτωση αντικειμένου που δεν έχει σαφές ιστορικό ιδιοκτησίας πριν από το 1970. Εκείνη τη χρονιά ήταν που τέθηκε σε ισχύ η συνθήκη της UNESCO σχετικά με τη διακίνηση κλεμμένων αρχαιοτήτων.

Στο ιστορικό προέλευσης του χάλκινου αλόγου, ο Sotheby’s ανέφερε τον περασμένο μήνα πως είχε βγει σε δημοπρασία του οίκου Munzen und Medaillen AG στη Βασιλεία της Ελβετίας, στις 6 Μαΐου 1967, από την οποία πιθανώς το απέκτησε ο Ρόμπιν Σάιμς. Από τον Σάιμς το αγόρασαν στη συνέχεια οι Barnets στη Νέα Υόρκη, στις 16 Νοεμβρίου 1973.

Η θέση του υπουργείου Πολιτισμού

«Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού αναμένει να του γνωστοποιηθεί η αγωγή του Sotheby’s και της οικογένειας Howard και Saretta Barnet και θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος».

Τα παραπάνω τονίζει, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού με αφορμή το δημοσίευμα των Financial Times, που μεταξύ άλλων αναφέρει ότι ο οίκος δημοπρασιών Sotheby’s άσκησε αγωγή εναντίον του ΥΠΠΟΑ επειδή διεκδίκησε ένα αρχαιοελληνικό χάλκινο ειδώλιο αλόγου που επρόκειτο να δημοπρατηθεί.

πηγη

https://on-news.gr/

https://hellenique.blogspot.com/