.........................................ΕΛΛΑΔΑ - ΜΝΗΜΕΙΑ - Αρχαιολογικοί χώροι και Μνημεία στην Ελλάδα. Ελληνικός Πολιτισμός


«Όποιος ελεύθερα συλλογάται συλλογάται καλά», Ρήγας Φεραίος Βελενστινλής

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Χαράλαμπος Μπούρας: 1933-2016 - Έφυγε από την ζωή ο αναστηλωτής της Ακρόπολης

mpouras.jpg

Χαράλαμπος Μπούρας: 1933-2016
Συντάκτης: Παρή Σπίνου


Επί τέσσερις δεκαετίες αφιερώθηκε στην αναστήλωση των μνημείων της Ακρόπολης. Σπουδαίος επιστήμονας, πρωτοπόρος, άνθρωπος με ευγένεια και ήθος, ο Χαράλαμπος Μπούρας έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών. Η κηδεία του θα γίνει αύριο Παρασκευή στις 2 μ.μ. στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας.
«Ο θάνατός του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην επιστημονική κοινότητα και όχι μόνο», αναφέρει το συλλυπητήριο μήνυμα του υπουργού Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά και του προσωπικού τού υπουργείου.
«Το έργο με το οποίο ταυτίστηκε και στο οποίο αφιερώθηκε ήταν η αναστήλωση των μνημείων της Ακρόπολης, αρχικά ως μέλος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως και από το 1985 ως πρόεδρός της. Η συμβολή του στην αναστήλωση των μνημείων υπήρξε καθοριστική. Εισήγαγε ποιοτικά και επιστημονικά κριτήρια και αρχές σχετικά με τις αναστηλώσεις των μνημείων, όπως η αρχή της αναστρεψιμότητας, η ανάγκη τεκμηρίωσης και η διεπιστημονική προσέγγιση στις επεμβάσεις κ.ά.».
Αρχιτέκτων μηχανικός, ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και κάτοχος δύο διδακτορικών διπλωμάτων, ο Χαράλαμπος Μπούρας είχε ειδίκευση στη μελέτη και την αναστήλωση μνημείων τόσο της κλασικής αρχαιότητας όσο και της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου.
Η Ακρόπολη ήταν το έργο ζωής του, ωστόσο η συμβολή του ήταν καθοριστική και σε πολλά άλλα μνημεία, όπως η Στοά της Βραυρώνας -που αποτελεί ορόσημο στις αναστηλώσεις στον ελλαδικό χώρο-, το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, το τέμπλο του καθολικού της Νέας Μονής Χίου, η διαμόρφωση της τράπεζας της Ιεράς Μονής Οσίου Λουκά κ.ά.
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1933, μεγάλωσε στη Χίο και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Ιστορία της Τέχνης στο Παρίσι. Διετέλεσε καθηγητής Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής αρχικά στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Υπήρξε μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για 25 χρόνια, μέλος της διοικητικής επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη και του διοικητικού συμβουλίου του Μουσείου της Ακρόπολης.
Μεταξύ των δημοσιεύσεών του περιλαμβάνονται: «Βυζαντινά σταυροθόλια με νευρώσεις» (1965), «Η αναστήλωσις της στοάς της Βραυρώνος» (1967), «Ελλαδική ναοδομία κατά τον 12ο αιώνα» (2002), «Βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχιτεκτονική στην Ελλάδα» (2006). Το Μουσείο Μπενάκη τού αφιέρωσε το βιβλίο «Για τον Χαράλαμπο Μπούρα», ενώ ο Μπάμπης Τσόκας σκηνοθέτησε το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Χαράλαμπος Μπούρας. Ο Ανθρωπος, ο Επιστήμων, ο Δάσκαλος».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τελευταίο αντίο στον Δ. Μαρωνίτη


Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Τα δώδεκα (12) δώρα της αρχαίας Ελλάδας σε ολόκληρο τον κόσμο


Άρθρο της Alena Hall *
Είναι γεγονός ότι εύκολα ξεχνάμε πόσα πολλά οφείλουμε στο λαμπρό πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας. Σε αυτό βασίζονται πολλά από τα πρώτα βήματα του κόσμου σε τομείς όπως η γλώσσα, η πολιτική, η παιδεία και οι επιστήμες, γι’ αυτό λοιπόν είναι σημαντικό έστω και περιστασιακά να κοιτάζουμε πίσω στο παρελθόν, στις ρίζες μας και να εκτιμούμε τις ιδέες που συνέβαλλαν στην πρόοδο με το πέρασμα των αιώνων.
Ας ρίξουμε μια ματιά στα 12 πολυτιμότερα δώρα που η αρχαία Ελλάδα έδωσε στον κόσμο και που εξακολουθούν να μας επηρεάζουν μέχρι και σήμερα.

Ήταν η πατρίδα του πρώτου αναγνωρισμένου ιστορικού της ανθρωπότητας

Η αποστολή του Ηροδότου, επίσης γνωστού ως ο «πατέρας της Ιστορίας», ήταν για να κατοχυρώσει ότι «τα ανθρώπινα επιτεύγματα θα καταφέρουν να γλιτώσουν από τη φθορά του χρόνου, αλλά και ότι οτιδήποτε σπουδαίο και εντυπωσιακό και όλη η δόξα αυτών των κατορθωμάτων που επηρέασαν τους Έλληνες και τους βαρβάρους εξίσου θα διατηρούνταν αναλλοίωτα στον χρόνο. Επιπλέον – το πιο σημαντικό – ήταν να εξηγήσει τις αιτίες που τους οδήγησαν στον πόλεμο». Ο Ηρόδοτος γεννήθηκε γύρω στο 484 π.Χ. στην Αλικαρνασσό και είχε εξοριστεί από την πατρίδα του από τον τύραννο Λύγδαμη. Πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του ταξιδεύοντας και συλλέγοντας τις ιστορίες των άλλων ανθρώπων προτού επιστρέψει. Ήταν ένας από τους πρώτους συγγραφείς που όχι μόνο συνέλεγε ιστορίες από την αρχαία Ελλάδα, αλλά τις διατήρησε με σκοπό να τις διαβάσουν κι άλλοι.

http://enallaktikidrasi.com/2016/07/12-dora-arxaias-elladas-se-olokliro-ton-kosmo/

Είναι η πατρίδα παγκοσμίου φήμης μαθηματικών

Τα πρώτα μαθηματικά θεωρήματα, όπως το θεώρημα του Θαλή και το θεώρημα τομής, προήλθαν από το έργο του Θαλή του Μιλήσιου, ο οποίος έχει αναγνωριστεί ως ο πρώτος από τους 7 σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Το θεώρημα του Θαλή, σύμφωνα με το οποίο κάθε εγγεγραμμένη γωνία που βαίνει σε ημικύκλιο είναι ορθή, βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε είδους γεωμετρίας στη σύγχρονη εποχή. Ύστερα από τον Θαλή, ο Πυθαγόρας ο Σάμιος εφηύρε τη λέξη «μαθηματικά», που σημαίνει «αυτό που μπορεί να μαθευτεί». Το Πυθαγόρειο θεώρημα πήρε το όνομά του από εκεί.

Αποτελεί το θεμέλιο της δυτικής φιλοσοφικής σκέψης

Ο Πυθαγόρας επίσης είναι δημιουργός της λέξης «φιλοσοφία», που σημαίνει «αγάπη για τη σοφία». Κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου, κορυφαίοι στοχαστές στην αρχαία Ελλάδα άρχισαν να ψάχνουν για την αιτία δημιουργίας του κόσμου πέρα από τη σφαίρα της μυθολογίας μέσω της λογικής και της εμπειρίας. Από τον Σωκράτη μέχρι τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, οι Έλληνες ανακάλυψαν ένα καινούριο πεδίο έρευνας και συζήτησης σχετικά με τον ρόλο της γνώσης, τις ικανότητες των ανθρώπινων αισθήσεων και τον τρόπο που ο άνθρωπος υπάρχει μέσα στον κόσμο. Κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία είχαν άμεσο αντίκτυπο στη διαμόρφωση της δυτικής σκέψης όπως την γνωρίζουμε σήμερα.

Από εκεί προήλθε η αρχική έννοια της δημοκρατίας

Οι Αμερικανοί γνωρίζουν καλά την περίφημη περιγραφή της δημοκρατικής διακυβέρνησης από τον Αβραάμ Λίνκολν, «μια κυβέρνηση του λαού, από τον λαό και για τον λαό». Είναι λιγότερο γνωστό ότι η λέξη «δημοκρατία» έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα.
Η δημοκρατία, που ετυμολογικά σημαίνει «ισχύς του λαού», γεννήθηκε στην Αθήνα τον 7ο αιώνα π.Χ.. Αφού η ολιγαρχία εκμεταλλεύτηκε τους πολίτες της πόλης-κράτους και δημιούργησε οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, οι Αθηναίοι εμπνεύστηκαν την ιδέα από το επιτυχημένο, ημι-δημοκρατικό πρότυπο της Σπάρτης. Στράφηκαν λοιπόν στον νομοθέτη Σόλωνα, ο οποίος προσπάθησε να δώσει εξουσία στην πλειοψηφία του λαού χωρίς όμως να βάζει σε μειονεκτική θέση τους λίγους πλούσιους. Έδωσε σε κάθε Αθηναίο το δικαίωμα ψήφου και τη δυνατότητα να εκλέξει τους βουλευτές, να περάσει νόμους και να έχει άποψη για τις δικαστικές υποθέσεις.

http://enallaktikidrasi.com/2016/07/12-dora-arxaias-elladas-se-olokliro-ton-kosmo/

Για πρώτη φορά υιοθετήθηκε στα δικαστήρια το σύστημα δίκης με ενόρκους

Στην Αθήνα γεννήθηκε επίσης το σύστημα δίκης με ενόρκους. Ενώ κάθε πολίτης μπορούσε να απαγγείλει κατηγορίες εναντίον κάποιου άλλου στο αρχαίο ελληνικό δικαστήριο, δεν είχε τη δυνατότητα να επιλέξει τους ενόρκους για τη δική του δίκη. Οι δίκες τους περιλάμβαναν πολύ περισσότερα άτομα απ’ όσα σήμερα. Μάλιστα, δεν ήταν ασυνήθιστο να χρησιμοποιούνται μέχρι και 500 πολίτες για οποιαδήποτε περίπτωση ή ακόμη και πάνω από 1.500 όταν η δίκη αφορούσε την καταδίκη σε θάνατο, την εξορία και την κατάσχεση περιουσίας. Κάθε απόφαση λαμβανόταν μέσω της πλειοψηφίας με σκοπό να είναι όσο το δυνατόν πιο λογική. Η παράδοση της ημερήσιας αμοιβής των ενόρκων προήλθε επίσης από την αρχαία Ελλάδα.

Η μυθολογία της αποτέλεσε έναν τρόπο επιμόρφωσης και ψυχαγωγίας

Στο θέμα της συναρπαστικής αφήγησης, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν πραγματικά ασυναγώνιστοι. Οι μυθολογία τους χρησίμευσε στο να μαθαίνουν οι άνθρωποι για τους θεούς, τους ήρωες, τη φύση καθώς και τον λόγο που η θρησκεία τους λειτουργούσε με τον συγκεκριμένο τρόπο. Οι αφηγήσεις τους χάραξαν την πορεία του κόσμου και προσέφεραν καινούριες περιπέτειες και αλήθειες για τη ζωή σε όποιον ήταν πρόθυμος να τις ακούσει. Από τον Αχιλλέα και τον Ποσειδώνα μέχρι τον Ηρακλή και την Αθηνά, αυτές οι ιστορίες διατήρησαν τα πιο ζωηρά κι ενδιαφέροντα στοιχεία της ελληνικής ιστορίας ζωντανά μέχρι και σήμερα.

Στην αρχαία Ελλάδα έχει τις ρίζες της η τέχνη του θεάτρου

Το αρχαίο ελληνικό θέατρο ξεκίνησε από τις γιορτές προς τιμήν του θεού Διονύσου και τελικά εξελίχθηκε σε μία ξεχωριστή τέχνη, από τη στιγμή που περισσότερα από ένα άτομα είχαν τη δυνατότητα να ανέβουν στη σκηνή σε κάποια δεδομένη στιγμή. Μετά την εκτέλεση της πρώτης ανάγνωσης δραματικής ποίησης πάνω στη σκηνή, ο Θέσπις αναγνωρίστηκε ως ο πρώτος Έλληνας ηθοποιός και θεμελιωτής της τραγωδίας. Το είδος της κωμωδίας εισήχθη λίγο μετά από τους Έλληνες και βασίστηκε κυρίως στη μίμηση. Ο Αριστοφάνης, για παράδειγμα, είναι πιο γνωστός για τη συγγραφή κωμικών έργων, από τα οποία τα 11 έχουν σωθεί μέχρι σήμερα. Το σατυρικό δράμα αφορά περιστατικά της μυθολογίας με διασκεδαστικές ανατροπές.

Εκεί δημιουργήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες

Η μαγευτική πόλη της Ολυμπίας είναι η γενέτειρα μίας από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες παγκόσμιες αθλητικές παραδόσεις. Περισσότερα από 3.000 χρόνια πριν, οι αρχαίοι Έλληνες άρχισαν να διοργανώνουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες κάθε 4 χρόνια προς τιμήν του θεού Δία. Αυτό συνεχίστηκε για σχεδόν 12 αιώνες μέχρι που ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος απαγόρευσε αυτό το τελετουργικό «παγανιστικής λατρείας» το 393 μ.Χ. Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν στην Αθήνα το 1896.

Εισήγαγε την καλαίσθητη αρχιτεκτονική

Με τη θρησκεία να κυριαρχεί στην αρχαία ελληνική κοινωνία, οι πολίτες έπρεπε να κατασκευάσουν ναούς που να αντανακλούν αυτή τους την αφοσίωση. Ο Παρθενώνας και το Ερέχθειο είναι δύο μόνο από τα πολλά εντυπωσιακά παραδείγματα της αρχαίας αρχιτεκτονικής γνώσης και πρακτικής που προκαλούν θαυμασμό ακόμα και σήμερα. Με περίτεχνες κολόνες και ωραία σχέδια, οι ναοί έχουν χτιστεί με ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο με τον οποίο όλα τα στοιχεία συνδέονται μεταξύ τους. Η ακρίβεια και η δεξιότητα χάρη στις οποίες χτίστηκαν οι συγκεκριμένοι ναοί αποτέλεσαν την έμπνευση για τις μετέπειτα αρχιτεκτονικές ιδέες που μετατράπηκαν σε σημεία αναφοράς σε όλο τον σύγχρονο κόσμο.

http://enallaktikidrasi.com/2016/07/12-dora-arxaias-elladas-se-olokliro-ton-kosmo/

Μοιράστηκε με όλο τον κόσμο μια εξαιρετική συλλογή από γλυπτά και κεραμικά αγγεία

Οι αρχαίοι Έλληνες είναι επίσης γνωστοί για τα επιτεύγματά τους στον τομέα της γλυπτικής. Χρησιμοποιώντας φυσικά υλικά όπως το μάρμαρο, ο ασβεστόλιθος και ο χαλκός, δημιούργησαν τις μορφές διαφόρων θεών και ηρώων, καθώς και αναπαραστάσεις σημαντικών ιστορικών γεγονότων και κυρίαρχα στοιχεία του πολιτισμού τους. Παρ’ όλο που η αγγειοπλαστική ανακαλύφθηκε κυρίως για καθημερινή χρήση και όχι για λόγους προβολής, πολλά βάζα, κανάτες και δοχεία ήταν διακοσμημένα με παρόμοιο θέμα ζωγραφικής και ήταν τόσο καλαίσθητα που μπορούσαν να εκτεθούν στις προθήκες των μουσείων.

Εξήγησε την έννοια της πραγματικής γαλήνης

Η συγγραφέας Arianna Huffington, στο τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Thrive: The Third Metric To Redefining Success And Creating A Life Of Well-being, Wisdom, And Wonder», γράφει τα εξής: «Από την κατάσταση της αταραξίας, όπως την ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες, μπορούμε να επιφέρουμε την αλλαγή πολύ πιο αποτελεσματικά». Τη λέξη χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ο φιλόσοφος Επίκουρος στις διάσημες βασικές αρχές του. Πίστευε ότι για να επιτευχθεί μια κατάσταση εσωτερικής γαλήνης δεν πρέπει να προσπαθούμε να μεγιστοποιήσουμε την αίσθηση της ευχαρίστησης, αλλά αντιθέτως να εξαλείψουμε τις περιττές επιθυμίες. Οι απλές πτυχές της ζωής είναι εκείνες που μας κρατούν σε μια διαρκή κατάσταση γαλήνης.

Έδωσε την πιο ολοκληρωμένη και ουσιαστική λέξη για την έννοια της «ευτυχίας»

Η λέξη «ευδαιμονία», ένας όρος που εισήχθη από τον Αριστοτέλη στο έργο του «Ηθικά Νικομάχεια» και από ένα μέρος του αρχαίου ελληνικού συστήματος για την αρετή, είναι ένας απλούστερος τρόπος να εκφραστεί μια πραγματική, πλήρης αίσθηση της ευτυχίας που περιλαμβάνει κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό μας. Αυτή η ηθική φιλοσοφία διερευνά τον τρόπο που οι σοφές αποφάσεις στη ζωή μπορούν να οδηγήσουν σε μια κατάσταση ευημερίας που ωφελεί όχι μόνο εμάς αλλά και τον κόσμο γύρω μας.
Η ευτυχία και το νόημά της γίνονται ένα και το αυτό καθώς προχωράμε στην καθημερινότητά μας, χρησιμοποιούμε την πρακτική σοφία μας, επιλύουμε όλες τις συγκρούσεις και τελικά φτάνουμε σε μια κατάσταση που αναγνωρίζεται ως καλή ζωή. Η ευδαιμονία είναι το ιδανικό το οποίο όλοι προσπαθούμε να επιτύχουμε.
_____________

Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

Η Οδύσσεια μέσα από μια εκπληκτική τρισδιάστατη απεικόνιση




H Οδύσσεια είναι το δεύτερο μεγάλο ηρωικό έπος της αρχαίας ελληνικής γραμματείας μετά την Ιλιάδα. Αν και τα δύο έπη αποδίδονται από την παράδοση στον Όμηρο, η φιλολογία αναγνωρίζει σημαντικές διαφορές ανάμεσά τους και η επικρατέστερη άποψη είναι ότι η Οδύσσεια συντέθηκε από διαφορετικό ποιητή, πιθανότερα μαθητή του Ομήρου, με κάποια χρονική απόσταση από την Ιλιάδα
Η Οδύσσεια που αποτελείται από 12.110 στίχους, έναντι των 15.693 στίχων της Ιλιάδας, πραγματεύεται γενικά τον μεταπολεμικό νόστο αναδεικνύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παλινοστούντες και ειδικότερα τον περιπετειώδη επαναπατρισμό του ήρωα του Τρωικού Πολέμου και βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα καθώς και το φόνο των μνηστήρων, οι οποίοι έχοντας εγκατασταθεί στο παλάτι του διεκδικούσαν μέσω της γυναίκας του Πηνελόπης τη βασιλεία.
Έτσι στην Οδύσσεια ο ηρωισμός δεν είναι εκείνος των πεδίων των μαχών αλλά ο καρτερικός αγώνας επιβίωσης και της επιτυχίας των μετά τον πόλεμο ειρηνικών σκοπών όπως της ανάπτυξης του εμπορίου, της ναυτιλίας και των νέων αποικισμών. Αξιοσημείωτο είναι ότι αν και τα εξιστορούμενα γεγονότα του έπους καλύπτουν βάθος χρόνου μια δεκαετία ο ποιητής του έργου τα έχει εντάξει σε μόλις 41 ημέρες.
Δείτε το εκπληκτική τρισδιάστατη απεικόνιση στο βίντεο που ακολουθεί.


tilestwra.com


______________
* http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/07/blog-post_498.html#ixzz4EhpOK1O3

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Αρχαίο Θέατρο Μεγαλόπολης, κατασκευάστηκε από τον Αργείτη Πολύκλειτο περί το 370 π.Χ.


Το αρχαίο θέατρο της Μεγαλόπολης βρίσκεται εντός του αρχαιολογικού χώρου της Μεγάλης Πόλεως, μιας από τις λαμπρότερες, αλλά δυστυχώς και πιο βραχύβιες, πόλεις της Αρκαδίας. Ήταν το μεγαλύτερο θέατρο της εποχής του, χωρητικότητας 20.000 ατόμων περίπου, και εκτός από θεατρικές παραστάσεις φιλοξενούσε επίσης τις συγκεντρώσεις των αντιπροσώπων των 40 αρκαδικών πόλεων που ήταν συνοικισμένες στη Μεγαλόπολη. Το θέατρο κατασκευάστηκε από τον Αργείτη Πολύκλειτο περί το 370 π.Χ. Το κοίλο του είχε διάμετρο 145 μ. και περιλάμβανε δύο διαζώματα, με 17 σειρές εδωλίων στο ανώτερο τμήμα του και 20 σειρές στα δύο κατώτερα. Η ορχήστρα του είχε διάμετρο 30 μ. περίπου. Περί τα τέλη του 19ου αιώνα ήλθαν στο φως η ορχήστρα, το προσκήνιο, μέρος της προεδρίας, μέρος των λίθινων κερκίδων, τα αναλήμματα των παρόδων και τα θεμέλια της σκηνοθήκης. Εκτός από το μέγεθός του, το θέατρο αυτό μπορούσε να παινευτεί και για την εξαιρετική ακουστική του.

Τρία χιλιόμετρα έξω από τη σημερινή Μεγαλόπολη, κοντά στο δρόμο που οδηγεί από τη Μεγαλόπολη στην Καρύταινα, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Μεγάλης Πόλεως, μίας από τις λαμπρότερες πόλεις της αρχαίας Αρκαδίας, που όμως δεν κατάφερε να επιβιώσει πλέον των δύο αιώνων. Ο αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει λείψανα της αρχαίας Αγοράς, το Θερσίλειο Βουλευτήριο στη βόρεια πλευρά, με χωρητικότητα περίπου 16.000 ατόμων, καθώς και το μεγαλύτερο και παλαιότερο θέατρο της Αρχαίας Ελλάδας, που βρισκόταν απέναντι από την αγορά και συνδεόταν μαζί της με γέφυρα. Το θέατρο κατασκευάστηκε από τον Αργείτη Πολύκλειτο περί το 370 π.Χ., είχε χωρητικότητα περίπου 20.000 ατόμων, καθώς και τέλεια ακουστική. Ο λόγος για τον οποίο κατασκευάστηκε τόσο μεγάλο ήταν διότι, εκτός από θεατρικές παραστάσεις, φιλοξενούσε επίσης συγκεντρώσεις πολιτικού χαρακτήρα ανάμεσα στις 40 αρκαδικές πόλεις που ήταν συνοικισμένες στη Μεγαλόπολη, στις οποίες μπορούσαν να παρευρεθούν και όσοι πολίτες επιθυμούσαν.
 Για τις θεατρικές παραστάσεις υπήρχε μία ξύλινη σκηνή με τροχούς, η οποία φυλασσόταν στη σκηνοθήκη και συρόταν στο θέατρο όποτε χρειαζόταν. Η μεγάλη ακμή του τοποθετείται περί τον 3ο αιώνα π.Χ., και ταυτίζεται με την περίοδο ακμής της Μεγάλης Πόλεως. Το θέατρο άρχισε να έρχεται σιγά σιγά στο φως στα τέλη του 19ου αιώνα. Κατά τα έτη 1890-1891 το Βρετανικό Ινστιτούτο ξεκίνησε ανασκαφές στην περιοχή, οι οποίες αποκάλυψαν το προσκήνιο, την ορχήστρα, μέρος της προεδρίας, τα αναλήμματα των παρόδων, τα θεμέλια της σκηνοθήκης και τα χαμηλότερα λίθινα εδώλια. 
Σήμερα εξακολουθούν να πραγματοποιούνται έρευνες στο χώρο του Θερσιλείου Βουλευτηρίου, και αναμένονται νεώτερα πορίσματα. Το αρχαίο θέατρο της Μεγαλόπολης είναι ενταγμένο σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από την UNESCO. Ήδη ξεκίνησαν να πραγματοποιούνται  οι κατάλληλες αναστηλωτικές εργασίες, που θα αναδείξουν περαιτέρω τη σπουδαιότητα του αρχαίου αυτού μνημείου.

_________________