Ανασκαφή με θέα την υπέροχη διπλή παραλία Κολώνα στην Κύθνο. Βρέθηκαν ασύλητα ιερά και υπέροχα σκουλαρίκια που κοσμούσαν ωραίες Ελληνίδες.

Αυτοψία στο Βρυόκαστρο, τη «χαμένη» αρχαία πόλη των Κυκλάδων

   ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ   

Ανάμεσα στα ξακουστά Κυκλαδονήσια, υπάρχει μία σεμνή «δαντελωτή» νήσος, με δεκάδες αμμουδιές κρυμμένες στην ακτογραμμή της, που αποτελεί ίσως την μακρύτερη ακτογραμμή των Κυκλάδων. Βραχώδεις εκτάσεις εναλλάσσονται µε µικρούς όρµους με πεντακάθαρα νερά, κάνοντας την Κύθνο να ξεχωρίζει για την άγρια και ανέγγιχτη ομορφιά της. Η Κύθνος έβαλε τον δικό της «θεμέλιο λίθο» στον Κυκλαδικό πολιτισμό, καθώς αποτελούσε τον κύριο προμηθευτή χαλκού, το βασικό μέταλλο για την κατασκευή πάσης φύσεως εργαλείων, αγγείων και κοσμημάτων. 

Χρυσός ρόδακας (1), Χρυσό περίαπτο (2) και Χρυσό περίαπτο σε σχήμα ροδιού

 (3). Κοσμήματα από το άδυτο του αρχαϊκού ιερού στο Βρυόκαστρο

Η ανθρώπινη παρουσία στο νησί χρονολογείται ήδη από τους Μεσολιθικούς Χρόνους και οι ανασκαφές έχουν δείξει, ότι πιθανόν στην Κύθνο να υπήρχε η αρχαιότερη εγκατάσταση στο χώρο των Κυκλάδων (7500-6500 π.Χ.). Οι Δρύοπες, οι οποίοι ζούσαν στον Παρνασσό, πέρασαν στην Εύβοια και καταδιωκόμενοι από τους Δωριείς κατέληξαν στην Κύθνο. Έτσι, το πρώτο όνομα του νησιού ήταν Δρυοπίδα, ενώ το σημερινό είναι μεταγενέστερο και προήλθε από το όνομα του βασιλιά τους, Κύθνου. 

Από τον αρχαιολογικό χώρο του Βρυοκάστρου, το αρχαίο υδραγωγείο. Η πανεπιστημιακή ανασκαφή έβαλε την Κύθνο με εντυπωσιακό τρόπο στον αρχαιολογικό χάρτη. Η πιο μεγάλη στιγμή των ερευνών ήταν η ανακάλυψη ενός ασύλητου ιερού των αρχαϊκών, κλασικών και ελληνιστικών χρόνων με τα 1.500 άθικτα αφιερώματα: 100 χρυσά κοσμήματα, 150 ασημένια και 500 χάλκινα. 

Η ανασκαφή στη θέση «Βρυόκαστρο» της Κύθνου άρχισε το 2002 και αποκάλυψε το αρχαϊκό ιερό του Απόλλωνα στην Κύθνο. 

Οι ανασκαφές από τον καθηγητή Αλέξανδρο Μαζαράκη Αινιάν έφεραν στο φως πολυάριθμα αφιερώματα από χρυσό και πολύτιμα μέταλλα. Η θέση ταυτίζεται με την αρχαία πόλη της «Κύθνου», η οποία κατοικήθηκε από τον 10o αι. π.Χ. έως και τον 6o-7o αι. μ.Χ. 

Ένα από τα εξαιρετικά έργα στην πόλη της αρχαίας Κύθνου αυτή η μεγάλη δεξαμενή η οποία της εξασφάλιζε επάρκεια νερού το οποίο συγκέντρωνε από τις βροχοπτώσεις. Η σκαπάνη έχει εντοπίσει συνολικά 40 δεξαμενές 

Από τις αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν εντοπιστεί ακόμα λείψανα του τείχους, ένα ιερό αφιερωμένο στη θεά Δήμητρα, θεμέλια ναών και βωμών, σπήλαια που χρησίμευαν στη συγκέντρωση νερού, καθώς και ίχνη από την αγορά της πόλης. 

Ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας Αλέξανδρος Μαζαράκης Αινιάν έκανε μια σημαντική ανακάλυψη στη θέση «Βρυόκαστρο» του νησιού καθώς έφερε στο φως το ασύλητο άδυτο ενός ναού των αρχαϊκών χρόνων. Και όμως η Κύθνος δεν έχει μουσείο να τα εκθέσει και για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκε Σύλλογος Φίλων Αρχαιολογικού Μουσείου Κύθνου ώστε να βρεθεί χώρος και χρήματα για να στεγαστούν τα αρχαία. 

Ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας Αλέξανδρος Μαζαράκης Αινιάν έφερε στο φως το ασύλητο άδυτο ενός ναού των αρχαϊκών χρόνων που ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα και την Άρτεμη. Η σκαπάνη ανακάλυψε πολυάριθμα αφιερώματα από χρυσό και πολύτιμα μέταλλα. Όπως εξηγεί ο ίδιος «ένα σύνολο ναών σε μήκος 800 μ. κατά μήκος της κορυφογραμμής ήταν όλα τα ιερά της πόλης». Η ποικιλία των αφιερωμάτων δείχνει ότι το ιερό που έφερε στο φως είχε μεγάλη ακτινοβολία στον μεσογειακό χώρο.

 Άποψη αρχαίας πόλης Κύθνου (φωτ. Κ. Ξενικάκης – Σ. Γεσαφίδης, 2016). 

Η εγκατάλειψη της πόλης τοποθετείται στον 6ο ή 7ο μ.Χ. αι. όταν οι κάτοικοι μετακινήθηκαν στον οχυρωμένο οικισμό του Κάστρου της Ωριάς.  Το ιερό που έφερε στο φως η πρόσφατη αρχαιολογική σκαπάνη ήταν δίδυμος ναός με δύο βωμούς . Εκεί λατρευόταν ο Απόλλωνας και η Άρτεμις. Στην κορυφή της πόλης δέσποζε ο ναός της Δήμητρας .

Φωτογραφία με την ανασκαφή στην αρχαία πόλη Κύθνου (25.7.15).

 Φωτο: Κ. Ξενικάκης & Συμεών Γεσαφίδης Εύρεση κεφαλής στο αρχαίο λιμάνι Τα τελευταία επτά χρόνια οι έρευνες επεκτάθηκαν σε μνημειακό ανάλημμα και ένα δημόσιο κτίριο της κλασικής – ελληνιστικής περιόδου από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με την εποπτεία της αρμόδιας εφορείας.

 Η Εφορεία Εναλίων ερεύνησε τμήμα καταβυθισμένου οχυρωματικού τείχους κι έφερε στο φως γλυπτά της ρωμαϊκής περιόδου με σημαντικότερο τον κορμό θωρακοφόρου του 1ου αι. π.Χ. και τρεις ερμαϊκές στήλες του 2ου αι. μ.Χ. (δρ Δημήτρης Κουρκουμέλης). Οι ανασκαφές στα ιερά της αρχαίας πόλης της Κύθνου έγιναν φέτος με τη στήριξη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, το Δήμο Κύθνου, τη ΓΓ Αιγαίου και τη χορηγία του Αθανάσιου Μαρτίνου. 

Στη φωτογραφία ο καθηγητής Μαζαράκης Αινιάν και οι φοιτητές αρχαιολογίας ανασκάπτουν ένα εύρημα. 

 Η πόλη περιβάλλεται από ισχυρά τείχη που σε ορισμένα σημεία είναι άριστα διατηρημένα. Αρχαιολόγοι και κάτοικοι επιθυμούν διακαώς τη δημιουργία του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Κύθνο για να εκτεθούν τα ευρήματα, τα οποία παραμένουν συσκευασμένα. Στη φωτογραφία ομάδα φοιτητών από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και τα πανεπιστήμια Paris I, Paris IV και Université de Lorraine της Γαλλίας συμμετέχουν στην σκαπάνη. «Πρωταγωνίστρια» των παραλιών της Κύθνου είναι η διάσημη Κολώνα, η οποία βρίσκεται απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο. Πρόκειται για μια αμμουδερή λωρίδα, που συνδέει την Κύθνο με το νησάκι του Αγίου Λουκά και βρέχεται και από τις δύο πλευρές με κρυστάλλινα νερά. Δικαίως οι ντόπιοι την αποκαλούν και “Βασίλισσα”. 

Η ομάδα της ανασκαφής εργάζεται με θέα την περίφημη διπλή παραλία Κολώνα. 

Η φωτογραφία είναι της τοπογράφου Κατερίνας Φίλιππα. 

Βορειότερα βρίσκονται οι ερημικές παραλίες Ποτάμια, Σαραντού και Αγιο Σώστη με φυσική σκιά από αρμυρίκια, ιδανικές για τους λάτρεις της φύσης και της απομόνωσης. 

Ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή αρχαιολογικού μουσείου στην Κύθνο «Η Κύθνος αποκτά το μουσείο που περίμενε», δήλωσε ο Γ. Χατζημάρκος Το πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας της Κύθνου να αποκτήσει ένα μουσειακό χώρο που θα προστατέψει και θα αναδείξει την ιστορία του ανακοίνωσε ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος, Το Αρχαιολογικό Μουσείο Κύθνου θα χρηματοδοτηθεί από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Νότιο Αιγαίο 2014 – 2020», δημόσιας δαπάνης με 750.000 ευρώ. 

Για τον σκοπό αυτό παραχωρήθηκε από τον δήμο Κύθνου στο υπουργείο Πολιτισμού το νεοκλασικό κτήριο του Παλαιού Δημοτικού Σχολείου, σε κεντρικό σημείο στη Χώρα. Στο υπόγειο -αποθήκη του κτηρίου στεγάζεται επί του παρόντος η Αρχαιολογική Συλλογή Κύθνου, η οποία δεν είναι επισκέψιμη. Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Μαζαράκης Αινιάν & Xenikakis Kostas... 

από το: http://www.mixanitouxronou.gr/vriokastro-aftopsia-sti-chameni-archea-poli-tis-kithnou-me-ta-asilita-iera-vrethikan-politima-kosmimata-chrisa-afieromata-entiposiakes-dexamenes-ke-idragogio-anaskafi-me-thea-tin-iperochi-dip/

Δελφικά παραγγέλματα ωφελήματα ανθρώποις εις βίον

 Δελφικά Παραγγέλματα 

 Ancient Greece.

ΜΗ ΕΠΙ ΠΑΝΤΙ ΛΥΠΟΥ. Να μη λυπόμαστε για το κάθε τι.

ΑΛΥΠΩΣ ΒΙΟΥ. Να επιδιώκουμε να ζούμε χωρίς λύπες.

ΤΕΛΕΥΤΩΝ ΑΛΥΠΟΣ. Να πεθαίνουμε χωρίς λύπη.

ΙΔΙΑ ΦΥΛΑΤΤΕ. Να προστατεύουμε τα δικά μας.

ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΘΗΡΩ. Να κυνηγάμε το καλό μας.

ΣΕΑΥΤΟΝ ΕΥ ΠΟΙΕΙ. Να κάνουμε ό,τι καλύτερο για τον εαυτό μας.

ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ. Να τιμούμε τους προγόνους.

ΕΠΙ ΝΕΚΡΩ ΜΗ ΓΕΛΑ. Να μην κοροϊδεύουμε τους νεκρούς.

ΕΠΑΓΓΕΛΟΥ ΜΗΔΕΝΙ. Να μη διατάζουμε κανέναν.

ΧΑΡΙΝ ΕΚΤΕΛΕΙ. Να κάνουμε χάρες.

ΕΥΤΥΧΙΑΝ ΕΥΧΟΥ. Να ευχόμαστε ευτυχία.

ΟΝΕΙΔΟΣ ΕΧΘΑΙΡΕ. Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό.

ΥΒΡΙΝ ΑΜΥΝΟΥ. Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη.

ΛΕΓΕ ΠΡΑΤΤΕ ΔΙΚΑΙΑ. Να πράττουμε δίκαια.

ΚΡΙΝΕ ΔΙΚΑΙΑ. Να κρίνουμε δίκαια ή να είμαστε δίκαιοι στην κριτική μας.

ΜΕΤΕΩΡΑ A. Bonetti, 2009

Εθνικό Ιστορικό Μουσείο - National Historical Museum

ΜΕΤΕΩΡΑ
Σχεδιασμός – Σύνθεση: M. Mandreka
Φωτό: A. Bonetti, 2009
Συλλογή Αφισσών Ε.Ι.Μ.

Σημαντικά ευρήματα από την αρχαιολογική ανασκαφή στη Ζώμινθο Κρήτης

 Αρχαιολογική Εταιρεία  

Με εξαιρετική επιτυχία ολοκληρώθηκε για το 2016 η ανασκαφή της Αρχαιολογικής εταιρείας στη Ζώμινθο Κρήτης. Παράλληλα, επιβεβαιώθηκε η σπουδαιότητα των ευρημμάτων του συγκεκριμένου αρχαιολογικού χώρου.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, η ανασκαφή έδειξε ότι το κεντρικό κτήριο πριν από την κύρια φάση του (γύρω στο 1750 π.Χ.) την οποία γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, εκτείνεται σε μεγαλύτερη επιφάνεια κατά την αμέσως προηγούμενη περίοδο, των Παλαιών ανακτόρων (από το 1900πΧ.), όταν χτίζονται τα μινωικά ανάκτορα. 

Διάδρομοι, κλίμακες, νέες υπόστυλες αίθουσες προστίθενται στους μεγαλοπρεπείς χώρους που είχαν αποκαλυφθεί σε παλαιότερες ανασκαφικές περιόδους και συμπληρώθηκαν φέτος με πολύθυρα και φωταγωγούς. Το κτήριο ήταν διώροφο ή τριώροφο σε ορισμένα σημεία. Οι τοίχοι, που διασώζονται σε ύψος από 2.5 έως 3 μέτρα, είναι τοιχογραφημένοι. 

Οι αίθουσες συγκεντρώσεων που φέρουν περιμετρικά θρανία, στοιχείο που ερμηνεύεται ότι το κτήριο ήταν όχι μόνο χώρος πολυτελούς κατοικίας σημαντικών προσώπων της δυναστείας της Κνωσού, αλλά και χώρος θρησκευτικών συγκεντρώσεων κατά τις εποχές του χρόνου που το γειτονικό διεθνές θρησκευτικό κέντρο του Ιδαίου Άντρου δεν ήταν προσιτό, λόγω καιρικών συνθηκών. Το πλήθος των αντικειμένων, χάλκινα θρησκευτικά αντικείμενα, όπως διπλοί πελέκεις, θυμιατήρια και άλλα αντικείμενα, δηλώνουν την θρησκευτική χρήση του χώρου αυτού. 

Αφιερώματα όπως σφραγίδες (οι φετινές ήταν ιδιαίτερα σημαντικές με παράσταση «ιερού κόμβου» και σχηματοποιημένου βουκράνου με ηλιακό δίσκο) τα χάλκινα ειδώλια λατρευτών, χάντρες περιδεραίου , αλλά και άλλα είδη , όπως πήλινα θυμιατήρια, καρποδόχοι και πλήθος ειδικών αγγείων επιβεβαιώνουν την χρήση αυτή. 

Οι Μινωίτες που εκμεταλλεύτηκαν τον πλούτο του Ψηλορείτη, είχαν οργανώσει στη Ζώμινθο εργαστήρια παραγωγής κεραμικών έργων, όπως δείχνει το κεραμικό εργαστήριο και ο κλίβανος, τα εργαστήρια επεξεργασίας ορείας κρυστάλλου, υλικού που υπάρχει στην περιοχή και ο μεταλλουργικός κλίβανος, που αποκαλύφθηκε κατά την φετινή ανασκαφική περίοδο. Δεν είναι τυχαίο το πλήθος των χαλκών που βρέθηκαν και φέτος. 

Το μαλλί από τα πρόβατα που γνωρίζουμε από τις πινακίδες της Κνωσού, αλλά και τα φυτά του Ψηλορείτη που έστελναν στην Αίγυπτο, όπως γνωρίζουμε από αιγυπτιακές επιγραφές, και είχαν ιαματικές και καλλωπιστικές ιδιότητες, ήταν από τα κύρια προϊόντα που εμπορευόταν οι κάτοικοι της Ζωμίνθου 

Οι τελευταίες ανασκαφές στη Ζώμινθο έδειξαν ότι το κεντρικό κτήριο των 150 περίπου δωματίων, χτίστηκε από έναν μεγαλοφυή αρχιτέκτονα, που μακριά από τα μοντέλα των πεδινών ανακτόρων και επαύλεων, προσάρμοσε το σχέδιο του στο ορεινό τοπίο, το οποίο όμως τροποποιήθηκε πολλές φορές από τη συνεχή χρήση. 

Ευρήματα μυκηναϊκών χρόνων βρέθηκαν σποραδικά στον χώρο και δείχνουν τη σχέση με τον μυκηναϊκό οικισμό που αποκαλύφθηκε από τον Γιάννη Σακελαράκη, 100 μέτρα ανατολικότερα, ενώ η χρήση του στους ιστορικούς χρόνους διαπιστώνεται από αρχιτεκτονικά λείψανα (ρωμαϊκά) και κινητά ευρήματα που δηλώνουν τη διαχρονικότητα του χώρου , ακριβώς όπως και του γειτονικού Ιδαίου Άνδρου. 

Πηγή φωτο: Υπουργείο Πολιτισμού

_____________

https://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/simantika-eyrimata-apo-tin-arhaiologiki-anaskafi-sti-zomintho-kritis-photos

Έρευνά για τον Ναό της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία, τη γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Νέα δεδομένα ανατρέπουν τα όσα γνωρίζαμε για την προέλευση του "Δωρικού Ρυθμού"

Πρέπει να αναθεωρηθεί η θεωρία ότι ο δωρικός ρυθμός των αρχαιοελληνικών λίθινων ναών ήταν εξέλιξη των ξύλινων «προγόνων» τους; Το ερωτηματικό θέτει ο αρχαιολόγος Φίλιπ Σαπιρστίν (Phillip Sapirstein) στο τελευταίο τεύχος του αμερικανικού περιοδικού Archaeology, που ασχολείται με ένα επίκαιρο, λόγω της Ολυμπιάδας του Ρίου, θέμα: την έρευνά του για τον Ναό της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία, τη γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Λίγο πριν την ολοκλήρωση της 31ης σύγχρονης Ολυμπιάδας, το περιοδικό αναφέρεται στην τρισδιάστατη απεικόνιση του ναού στην οποία προχώρησε ο δρ. Σαπιρστίν, επίκουρος καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Νεμπράσκα-Λίνκολν, που ασχολείται με την ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής, εστιάζοντας στο πρόβλημα της προέλευσης των ρυθμών και κυρίως του δωρικού στην αρχαϊκή εποχή (700-480 π.Χ.). Πεδίο όχι και τόσο εύκολο, καθώς τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα της περιόδου είναι αρκετά σπάνια.

Ωστόσο, ο Ναός της Ήρας ή Ηραίο στην Ολυμπία, που κτίστηκε στη βορειοδυτική γωνία του ιερού χώρου της 'Αλτεως, στους νότιους πρόποδες του Κρονίου λόφου, είναι από τους αρχαιότερους ναούς δωρικού ρυθμού που σώζονται στην Ελλάδα (χρονολογείται γύρω στα 600 π. Χ.). Όπως αναφέρει ο καθηγητής στο αμερικανικό περιοδικό, πρόκειται για έναν πολύ καλά διατηρημένο ναό, που δεν φαίνεται να έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές ή ανακαινίσεις, παρά τη μεγάλη ιστορία χρήσης του η οποία αγγίζει τα 1.000 χρόνια.

«Είναι από τα λίγα οικοδομήματα της περιόδου που μπορούμε να χρονολογήσουμε από τη στρωματογραφία και όχι μόνο από τα υφολογικά χαρακτηριστικά», σημειώνει. Επίσης, είναι ένας από τους καλύτερα διατηρημένους περίπτερους δωρικούς ναούς, δηλαδή που φέρουν κίονες και στις τέσσερις πλευρές του. «Ο ναός αποτελεί μια πολύ σημαντική στιγμή στην ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Το γεγονός ότι οι κίονες του Ηραίου είναι λίθινοι, δηλαδή από ακριβό υλικό που απαιτεί έντονη επεξεργασία, σηματοδοτεί μια σημαντική επέκταση στην επένδυση των Ελλήνων όσον αφορά στην κατασκευή μνημειακών κτιρίων», αναφέρει ο ίδιος στο Archaeology.

Ο ναός αυτός έχει συνδεθεί με μια ερμηνεία, που δεν έχει αμφισβητηθεί εδώ και δεκαετίες. «Η "μεγάλη ιστορία" πίσω από το Ηραίο είναι ότι οι κίονές του ήταν αρχικά ξύλινοι που σταδιακά αντικαταστάθηκαν από λίθο, κάτι που ταιριάζει με την πεποίθηση ότι ο δωρικός ρυθμός αναπτύχθηκε αρχικά στο ξύλο», εξηγεί ο ίδιος για τη σύλληψη της ιδέας, η οποία, όπως σημειώνει, δεν στηρίχτηκε σε αρχαιολογικά στοιχεία, αλλά στον Βίλελμ Ντέρπφελντ, τον Γερμανό αρχαιολόγο των τελών του 19ου αιώνα και μελετητή του οικοδομήματος, που υποστήριξε ότι στην αρχαία αρχιτεκτονική η φόρμα ακολουθεί τη λειτουργία. Δηλαδή, για τον Ντέρπφελντ το Ηραίο στην Ολυμπία θα είχε εξελιχθεί διαφορετικά αν δεν είχε κατασκευαστεί αρχικά από ξύλο. Η θεωρία του, μάλιστα, ήρθε κι «έδεσε» με την ιδιομορφία του ναού στον οποίο κίονες και κιονόκρανα διαφέρουν μεταξύ τους: Κάθε φορά που ένας ξύλινος κίονας χαλούσε τον αντικαθιστούσαν με λίθινο, υποστηρίχτηκε από τον Γερμανό αρχαιολόγο, διατυπώνοντας την ερμηνεία που ισχύει ως σήμερα.

Στο άρθρο αναφέρεται, επίσης, ότι ένα από τα κύρια στοιχεία που παρατίθενται για να στηριχτεί η ιδέα της ξύλινης προέλευσης του δωρικού ρυθμού είναι οι εγκοπές σε σχήμα ημισελήνου στον στυλοβάτη (τη βάση στήριξης των κιόνων), οι οποίες διευκόλυναν την ανύψωση των ξύλινων κιόνων. Η θεωρία αυτή βασίστηκε στα παλιά σχέδια του Ηραίου που έγιναν πριν έναν αιώνα κατά τη διάρκεια των πρώιμων ανασκαφών. Είναι όμως έτσι;

Ο Δρ. Σαπιρστίν με τη βοήθεια της ψηφιακής φωτογραμμετρίας, που χρησιμοποιεί χιλιάδες φωτογραφίες από διαφορετικές πλευρές ενός μνημείου δημιουργώντας μια τρισδιάσταση απεικόνιση, κατάφερε να «ξαναστήσει» το Ηραίο στα «πόδια» του, ακόμα και σε σημεία από τα οποία λείπουν σημαντικά τμήματα. Με τον καθαρισμό της περιοχής του στυλοβάτη, από τον οποίον λείπουν έξι κίονες, ο καθηγητής συνειδητοποίησε ότι οι εγκοπές δεν είχαν καμία σχέση με τη μετακίνηση των ξύλινων κιόνων. «Είχα μια στιγμή αποκάλυψης», σημειώνει ο ίδιος στο περιοδικό, συνειδητοποιώντας ότι οι εγκοπές αυτές μπορούσαν να σχετίζονται κάλλιστα με την ανόρθωση μονολιθικών λίθινων κιόνων και όχι απαραίτητα ξύλινων, συνεπώς μπορεί να μην ήταν από ξύλο κανένας από τους κίονες του περιστυλίου. «Η τρισδιάστατη καταγραφή ήταν ουσιαστική στην αποκάλυψη του πώς μπορεί όλο αυτό να λειτούργησε», αναφέρει ο ίδιος, θέτοντας σε αμφισβήτηση μια από τις πιο στέρεες θεωρίες στην ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής.

Ολόκληρο το άρθρο είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα www.archaeology.org/issues/226-1609/features/4759-olympia-heraion-archit...

ΑΠΕ-ΜΠΕ

https://www.alfavita.gr/arthron/kosmos/tehni/nea-dedomena-anatrepoyn-ta-osa-gnorizame-gia-tin-proeleysi-toy-dorikoy-rythmoy

Θέατρο Επιδαύρου: Ζωντανό στολίδι!

Δείτε από ψηλά το ομορφότερο θέατρο της Ελλάδας που φημίζεται για την ακουστική του. Ήταν θαμμένο στην Επίδαυρο κάτω από τόνους χώματος και αποκαλύφθηκε το 1881. Ποια ήταν η πρώτη ηθοποιός που έπαιξε όταν επαναλειτούργησε.

To καλύτερα σωζόμενο θέατρο στην Ελλάδα βρίσκεται στην Επίδαυρο και χρονολογείται τον 4ο αιώνα π.Χ. Κατασκευάστηκε στη δυτική πλευρά του Κυνορτίου όρους για να τελούνται μουσικοί και ωδικοί αγώνες προς τιμήν του Ασκληπιού, του αρχαίου θεού της Υγείας. 

Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ασκληπιός ήταν γιος του Απόλλωνα και της εγγονής του βασιλιά της Επιδαύρου. Γεννήθηκε στο Κυνόρτιο όρος και μεγάλωσε μόνος του στην περιοχή της Επιδαύρου. Εκεί δημιουργήθηκε το Ασκληπιείο, το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο της αρχαιότητας όπου γεννήθηκε η ιατρική. Άνθρωποι από όλη την Ελλάδα και τη Μεσόγειο επισκέπτονταν το ιερό της Επιδαύρου για να παρακαλέσουν τον θεό για την υγεία τους. Για το λόγο αυτό οικοδομήθηκαν ξενώνες, εστιατόριο, γυμναστήριο, στάδιο και το φημισμένο θέατρο. 

Το θέατρο της Επιδαύρου έχει χωρητικότητα 14 χιλιάδες θεατές και φημίζεται για την εξαίσια ακουστική και αισθητική του, καθώς σχεδιάστηκε και οικοδομήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε η ανθρώπινη φωνή να ακούγεται μέχρι το τελευταίο κάθισμα του θεάτρου. Η ορχήστρα έχει στρογγυλό σχήμα και στο κέντρο βρισκόταν η βάση του βωμού του Διονύσου. Σύμφωνα με τον Παυσανία κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Πολύκλειτο. 

Η Επίδαυρος πήρε το όνομα της από τον άρχοντα Επίδαυρο γιο του Άργους και της Ευάνδης που πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο. Δεκατρείς ακτινωτές κλίμακες οδηγούν στις 34 σειρές εδωλίων. Το θέατρο αποτελείται από 22 κερκίδες και 23 κλίμακες. 

Το θέατρο όπως και άλλα σημαντικά μνημεία του Ασκληπιείου ανακαλύφτηκε το 1881 από τον Κεφαλονίτη αρχαιολόγο Παναγή Καββαδία. Ο Καββαδίας μελέτησε αρκετά το έργο του Παυσανία και πήγε στη χαράδρα του Κυνόρτιου όρους όπου εντόπισε τη θέση του θεάτρου, το οποίο ήταν καλυμμένο από ένα στρώμα γης με πυκνή βλάστηση. Η ανασκαφές για την πλήρη ανάδειξη του μνημείου διήρκεσαν αρκετά χρόνια. Αρχές του 20ου αιώνα πραγματοποιήθηκαν εργασίες αναστήλωσης και το θέατρο επανήλθε στην αρχική του μορφή. Το 1938 η τραγωδία «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή ήταν η πρώτη σύγχρονη παράσταση που έγινε στην Επίδαυρο με πρωταγωνίστρια την Κατίνα Παξινού. 

Όπως ανέφεραν οι εφημερίδες της επόμενης ημέρας: «Ανέζησε η Σοφόκλειος Τραγωδία, ανέζησε η Ηλέκτρα εμπρός εις το πολυάριθμον κοινόν που εξεκίνησε όχι μόνον από τας Αθήνας δια να παρακολουθήση την υψηλήν αυτήν μυσταγωγίαν αλλά και από πολλάς γειτονικάς της Επιδαύρου γωνίας της Πελοποννήσου». 

Στο πλαίσιο του φεστιβάλ της Επιδαύρου έχουν εμφανιστεί μερικοί από τους πιο σημαντικούς ξένους και Έλληνες ηθοποιούς. Από το 1954 θεσμοθετήθηκε το Φεστιβάλ Επιδαύρου και κάθε καλοκαίρι χιλιάδες θεατές παρακολουθούν τα έργα των αρχαίων συγγραφέων.... 

ΠΗΓΗ: mixanitouxronou.gr

- από το: http://arcadia938.gr/index.php/politismos/8211-2016-08-04-16-09-57#sthash.6vxCcYby.dpuf

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο: Παρουσιάζεται ο «Αργυρός κρατήρας της μάχης» -Εύρημα του Σλήμαν

 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 

Ο «κρατήρας της μάχης», το εύρημα που αναδύθηκε πρόσφατα από τον αθέατο κόσμο των αποθηκών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, παρουσιάζεται για πρώτη φορά από Κυριακή 7 Αυγούστου από αρχαιολόγους του Μουσείου.

Πρόκειται για ένα αριστουργηματικό έργο της μεταλλοτεχνίας του κρητομυκηναϊκού κόσμου, που προήλθε από τις ανασκαφές του Ερρίκου Σλήμαν στις Μυκήνες το 1876 και παρουσιάζει την ηρωική μάχη δύο αντίπαλων ομάδων πολεμιστών πάνω από έναν πεσμένο οπλίτη. 

Ο κρατήρας, που αποτελεί το μεγαλύτερο αργυρό αντικείμενο της Μυκηναϊκής αρχαιότητας, βρέθηκε σε ελάσματα, για να «αναστηθεί» αργότερα με τη βοήθεια αρχαιολόγων και συντηρητών. 

Εντοπίστηκε μέσα σε έναν από τους βασιλικούς τάφους του περίφημου Ταφικού Κύκλου Α των Μυκηνών, όπου για πρώτη φορά βρέθηκαν αντικείμενα και ταφικά έθιμα απολύτως άγνωστα ως τότε στην αρχαιολογική έρευνα και τα οποία χρονολογούνται στον 16ο αι. π.Χ.

φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

Η έκθεση και η παρουσίαση γίνονται στο πλαίσιο του Αθέατου Μουσείου, της επιτυχημένης δράσης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που προβάλλει επιλεγμένες αρχαιότητες από τον κόσμο των αποθηκών.
Κάθε δύο μήνες ένα αντικείμενο παρουσιάζεται στους επισκέπτες για πρώτη φορά και ξεδιπλώνει την αφήγηση της άγνωστης ιστορίας του.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)
___________
Πηγή: http://www.iefimerida.gr/news/282025/ethniko-arhaiologiko-moyseio-paroysiazetai-o-argyros-kratiras-tis-mahis-eyrima-toy#ixzz4GlfyrX1K

Μοναδικό φαινόμενο στην Ελλάδα, o Ναός του Θεού των Ελλήνων Απόλλων που… περιστρέφεται

Ελληνικός Πολιτισμός 

Ναός Πυξίδα… Το θαύμα των αρχαίων επιστημών. Περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας. Στην Φιγαλεία, στα σύνορα μεταξύ Αρκαδίας και Μεσσηνίας, υψώνεται σε υψόμετρο 1130 μέτρων ο επιβλητικός ναός του Επικούριου Απόλλωνα, ο οποίος χτίστηκε τον… 5ο π.Χ αιώνα και ως αρχιτέκτονας του ναού αναφέρεται από τον Παυσανία ο Ικτίνος.

Είναι ένα απ΄τα καλύτερα διατηρημένα στον χρόνο μνημεία της αρχαίας Ελλάδας και είναι θεμελιωμένος πάνω στο βράχο του όρους Κωτιλίου, όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Βάσσες. Όλα καλά ως εδώ, αλλά ο ναός περιστρέφεται και αυτό ελάχιστα το διδάσκουν, για να μην πω καθόλου, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Ναός Πυξίδα – Το θαύμα των αρχαίων επιστημών.

Περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας, όση είναι και η ετήσια μετάπτωση των ισημεριών με στόχο να βλέπει συνεχώς το ίδιο αστρικό σημείο και τα μυστήρια δεν τελειώνουν εκεί, καθώς η πλαγιά είναι διαμορφωμένη τεχνητά και ο ναός τοποθετήθηκε πάνω σε αυτή ακολουθώντας τον άξονα Βορρά προς Νότο σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ναούς. Για να πετύχουν την ολίσθηση του ναού τοποθέτησαν πάνω στην πλάκα και ένα στρώμα αργίλου και βότσαλα θαλάσσης και πάνω σε αυτά τα στρώματα τοποθετήθηκαν τα θεμέλια του ναού.

Για να μην σας αφήσω με την απορία για το ποιο ποιο αστρικό σημείο στοχεύει συνεχώς ο ναός εις τους αιώνες των αιώνων και θα συνεχίσει να στοχεύει, (εκτός κι αν οι πρόσφατες παρεμβάσεις για την συντήρηση του διαμορφώσουν νέες καταστάσεις).. το αστρικό σημείο λοιπόν είναι οΣείριος, το άστρο του Κυνός, από το οποίο κατάγεται σύμφωνα με τη «μυθολογία οπως την Βάφτισαν»!! ο Θεός των Ελλήνων Απόλλων.

Ο Απόλλων είναι μέγας θεός του ελληνικού πάνθεου. Είναι ο θεὀς του φωτός της μαντικής τέχνης των τεχνών.

Ερωτηματικό παραμένει πως μπορούσαν οι αρχαίοι Έλληνες να χτίζουν Παρθενώνες και περιστρεφόμενους ναούς.. αλλά και το πως υπολόγισαν ότι για να στοχεύει ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα τον Σείριο πρέπει να γυρνάει κατά 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας ίση με την ετήσια μετάπτωση των ισημεριών.. Με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα δεν είναι απίθανο.. με τα τότε δεδομένα όμως; Πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν την τεχνολογία και την τεχνογνωσία; Την κατείχαν; Τους δόθηκε; Άλλο ένα σημείο αντιπαράθεσης…. Ίσως όχι για εμάς..

«Το 652 π.χ. οι Σπαρτιάτες κυριεύουν τη Φιγάλεια και οι κάτοικοί της την εγκαταλείπουν. Απευθύνονται στο μαντείο των Δελφών για να μάθουν πώς θα ανακτήσουν τη πόλη τους. Οι Φιγαλείς επιστρέφοντας στη πατρίδα τους για να ευχαριστήσουν το θεό Απόλλωνα αφιέρωσαν ναό που έχτισαν σε ένα φυσικό πλάτωμα στη πλαγιά του Κωτίλιου και τον ονόμασαν Επικούριο. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι ο ναός δεν ήταν απλά ένα λατρευτικό κτίσμα αφιερωμένο στον Απόλλωνα. Αν εξετάσουμε τον αρχιτεκτονικό ρυθμό του, θα δούμε ότι αν και εξωτερικά είναι ΔΩΡΙΚΟΥ ρυθμού, στο εσωτερικό του είναι ΙΩΝΙΚΟΥ ρυθμού αλλά οι κίονες του κοσμούνται με ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ρυθμού κιονόκρανα.

Είναι το μοναδικό αρχαίο οικοδόμημα που συνδιάζει και τους 3 αρχιτεκτονικούς ρυθμούς. Κατασκευάστηκε το τελευταίο τέταρτο του 5ου αιώνα π.Χ πιθανότατα από τον αρχιτέκτονα του Παρθενώνα, Ικτίνο, μετά από υπόδειξη των ιερέων του Απόλλωνα από τους Δελφούς. Η πλαγιά που είναι χτισμένος ο ναός έχει έχει διαμορφωθεί τεχνητά σε οριζόντιο επίπεδο και ο ναός τοποθετήθηκε έκκεντρα πάνω σε αυτή με προσανατολισμό που και πάλι θεωρείται παράξενος διότι δεν ακολουθεί τον συνήθη προσανατολισμό του άξονα ανατολής – δύσης αλλά βορρά-νότου. Δημιουργήθηκε τεχνητά μία πέτρινη ειδική βάση που πάνω σε αυτή τοποθετήθηκε ο ναός.

Στην Φιγαλεία, στα σύνορα μεταξύ Αρκαδίας και Μεσσηνίας, υψώνεται σε υψόμετρο 1130 μέτρων ο επιβλητικός ναός του Επικούριου Απόλλωνα

Η βάση αυτή είναι μοναδική στον κόσμο, διότι λόγω της μελετημένης κλίσης της, επιτρέπει στον ναό να ΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ πάνω σε αυτή κατά 50.2 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ κάθε χρόνο με σκοπό να ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ. Για να κατορθώσει ο ναός να ολισθαίνει πάνω στην βάση του, τοποθετήθηκε πάνω σε αυτή ένα στρώμα άργιλου και ένα στρώμα από βότσαλα θαλάσσης. Πάνω σε αυτά, τοποθετήθηκαν οι πλάκες των θεμελίων του ναού. Κάτω από τη βάση έχουν βρεθεί τούνελ που κρατούσαν τον άξονα του ναού.

Πάνω στη βάση του ναού τοποθετήθηκαν πολλές στρώσεις από πλάκες που ενώνοντας μεταξύ τους με ανοξείδωτους σιδερένιους συνδετήρες και στο άνοιγμα τους έχυσαν μόλυβδο για να κρατά τους κραδασμούς. Στη συνέχεια έχτισαν το ναό, ο οποίος λόγω της ιδιαίτερης βάσης του και της σοφά μελετημένης κλίσης της, ολίσθαινε πάνω σε αυτή ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΤΑΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΙΣΗΜΕΡΙΩΝ.

Ο δεύτερος ναός στην κορυφή του βουνού Κωτύλιο έπαιζε τον ρόλο του δείκτη. Δηλαδή αν κάποιος στεκόταν στην είσοδο του μεγάλου ναού σε πλήρη στοίχιση με τον μικρό ναό της κορυφής, τότε έβλεπε το σημείο 0 του βορρά! Μία τεράστια πυξίδα δηλαδή κατασκευασμένη από γρανίτη και μάρμαρο! Ο ναός κατατάσσεται στο κατάλογο της UNESCO ως παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς.»

Δείτε το εξαιρετικό video που θα σας αποζημειώσει:

http://www.aetos-apokalypsis.com/

Δείτε όμως το βίντεο
με όλη την ιστορία:


https://ellasellas.wordpress.com/